SSV Veldhoven
Historie
Hoe alles begon...
De geschiedenis van de Schietsportvereniging Veldhoven, voorheen “Scherpschutters Vereniging Veldhoven”.
Het is allemaal begonnen op 14 december 1949 in café “Verhagen” in Veldhoven. Enige citaten uit de notulen van de oprichtingsvergadering:
“Reeds meerdere malen is door enkele oud-Burgerwacht-schutters het plan geopperd om een schietvereniging op te richten en aan te sluiten bij de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Scherpschutters. Daar de wedstrijden echter steeds in de provincies Gelderland en Utrecht werden gehouden, is dit tot heden achterwege gebleven.
Een paar weken geleden is er een District IV van genoemde vereniging opgericht, omvattende de provincies Zeeland, Noord-Brabant en Limburg. Thans is dus de gelegenheid aanwezig om toe te treden tot de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Scherpschutters”.
Na deze vergadering is de SSV Veldhoven een feit!
Hieruit is het allemaal voortgekomen
De baan aan de Turfweg was nl. nog steeds eigendom van de gemeente Veldhoven. In de archieven van de provincie komt hij al voor rond 1850. Op 14 augustus 1920 werd door Burgemeester en Wethouders van Meerveldhoven een Hinderwetvergunning voor de baan afgegeven. Op 5 december 1950 wordt met de gemeente Veldhoven een huurovereenkomst getekend voor het gebruik van de baan aan de Turfweg.
Uit het archief blijkt dat de vereniging tussen 1950 en 1956 zeer actief was. Er worden interne wedstrijden georganiseerd en veelvuldig deelgenomen aan wedstrijden buiten de vereniging. Echter …
In de notulen van de algemene ledenvergadering gehouden op 3 april 1956 in het schietlokaal staat:
“… De voorzitter is van mening dat de vereniging jong leven moet worden ingeblazen. We moeten trachten jonge schutters aan te trekken.”
Het heeft er alle schijn van dat dat niet gelukt is, want vanaf die datum valt er een groot gat in de archieven van de SV Veldhoven.
Het wordt mei 1965. Er komt weer belangstelling voor het scherpschieten, onder andere bij militairen van de vliegbasis Eindhoven. Ook wordt op andere wijze getracht nieuwe leden te strikken.
In de “Philipskoerier” van zaterdag 8 mei staat de oproep hiernaast te lezen.
Het verslag van de heroprichtingsvergadering begint met:
“… De scherpschuttersvereniging bestond reeds langere tijd. Door gebrek aan nieuwe leden is deze vereniging voor 95% ter ziele gegaan. Bestuur, kas en bescheiden bestaan niet meer …”
Men was dus terug bij af! Maar gelukkig ontbrak het de nieuwe (en deels oude) leden niet aan enthousiasme en met man en macht werd gewerkt om de baan weer in orde te maken. Daar inmiddels de eisen die door de overheid gesteld worden waren verscherpt, moesten er nogal wat voorzieningen getroffen worden. Maar…. de financiële middelen waren beperkt en dus moest men noodgedwongen de baan inkorten tot 50 meter.
Op de zaterdagen werd er gezwoegd en geploeterd om de verwaarloosde baan weer een ordentelijk aanzien te geven. Het koste veel bloed, zweet en tranen maar het lukte! Terwijl er aan de eigen 50 meter baan ijverig wordt voortgebouwd …
… wordt ook toestemming gevraagd om voor het geweerschieten gebruik te mogen maken van de garnizoen schietbanen bij de Generaal-Majoor de Ruyter van Stevenickkazerne in Oirschot. En…. deze toestemming werd verkregen!!
Tot 2015 hebben onze geweerschutters gebruikt gemaakt van deze militaire schietbanen.